Zoals ik al eerder heb gezegd, hebben ze me op mijn vorige stageplaats uitgenodigd om het traditionele menu in de Maltese keuken te mogen eten: Fenek. Dit was vorige week woensdag.
Die dag had ik eerst nog school van 10u-12u maar dat was geen probleem. Ik dacht dat ik er zeker tegen 13u ging geraken, maar het duurde bijna een uur tegen da mijn bus er was.
Ze gingen een bord voor me overhouden. Toen ik er toekwam zag ik opnieuw de patiënten en bijna iedereen van het personeel. Het personeel was erg enthousiast, de patiënten herkenden me niet echt meer. Het was direct duidelijk dat de patiënten een nieuwe haarsnit hadden gekregen, ze zagen er goed uit!
Toen ik naar de keuken liep, trof ik Roberta aan. Ze was erg blij om me te zien, net zoals ik.
Zij was net haar laatste hap van de Fenek aan het eten, iedereen had al gedaan.
Ik vond het erg jammer dat ik de sfeer had gemist. :(
Roberta maakte dan mijn bord klaar. .
Ze gaf me mijn bord met pasta, heel veel pasta, en zei dat ik wat plaats in mijn maag moest overhouden voor het tweede menu, de echte Fenek.
Ondertussen praatten we nog wat. Ik vertelde dat ik de afdeling erg mis, dat ik het een enorm leuke ervaring vond op de afdeling. Roberta zei daarop dat we gerust eens konden gaan lunchen.
Toen kreeg ik de Fenek, konijn in een bruine saus met frietjes en wortels en erwten.
Het was erg lekker. Het was de hoofdverpleegkundige die het in de ochtend had gemaakt. Ik vroeg al meteen het recept zodat ik het thuis ook eens kon klaarmaken (en ik ga het hier niet verklappen, als je het wil weten moet je maar eens bij mij op bezoek komen! :) ). Het was alsof ik ging ontploffen aan tafel, al dat eten! Achteraf bleek het ook nog eens de verjaardag te zijn van iemand van het personeel waardoor er ook nog chocoladetaart was (hiervan had ik toch ook wel graag het recept gehad lol). Wat een luxe! Ik ging die avond niet meer moeten eten, mijn maag zat vol!
Na al het eten hielp ik nog wat met de afwas en hielp ik met het uitdelen van de thee aan de patiënten. Ik wou graag nog eens alle patiënten zien en mijn taak doen dat ik gewoon was om te doen tijdens mijn stage op deze afdeling. Het was ook maar een kleinigheidje na wat ze allemaal voor me gedaan hebben. Ik zag opnieuw mijn lievelingspatiënte "Hello Darling, Puppa". Ze was opnieuw erg enthousiast. Het was echt tof! Toen ik bijna wegging, gaf de hoofdverpleegkundige me de kruiden van de Fenek. Ik vertelde haar nog eens hoe blij ik was om hier stage te mogen gelopen hebben en dat ik het nog nooit heb meegemaakt dat ik zo welkom was op een afdeling.
Ondertussen hebben er ook al een paar van het personeel me toegevoegd op Facebook. Ze willen graag contact houden.
Na de paasvakantie ga ik nog eens terug naar de afdeling om pannenkoeken te maken, dat verdienen ze wel. Op die manier zie ik hen nog eens en kan ik afscheid nemen voordat ik terug naar België ga.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten